मानाचा मुजरा !!! |
रन सोडूनि सेनासागर अमुचे पळता
अबलाही घरोघर खर्या लाजतिल आता
भर दिवसा आम्हा दिसू लागली रात
वेडात मराठे वीर दौडले सात ते कठोर अक्षर एक एक त्यातील
जाळीत चालले कनखर ताठर दिल
"माघारी वळने नाही मराठी शिल "
विसरला महाशय काय लावता जात !
वेडात मराठे वीर दौडले सात
वर भिवयी चढली दात दाबती ओठ
छातीवर तूटली पटबंधाची गाठ
डोळ्यात उठे काहुर ओलवे काठ
म्यानातून उसले तलवारीची पात
वेडात मराठे वीर दौडले सात जरी काल दावली प्रभु गनिमानी पाठ
जरी काल विसरलो जरा मराठी जात
हा असा धावतो आज जरी शिबिरात
तव मानकरी हा घेउनी शिर करात"
वेडात मराठे वीर दौडले सात ते फिरता बाजुस डोळे किंचित ओले
सरदार सहा सरसाउनी उठले शेले
रिकिबित टाकले पाय ज़ेलले भाले
उसळले धूळइचे मेघ, निमिषात,
वेडात मराठे वीर दौडले सात आश्चर्यमुग्ध टाकुनी मागुती सेना
अपमान बुजाविन्या सात अर्पुंनी माना
छावानीत शिरले थेट भेट गनिमाना
कोसळल्या उल्का जळt सात, दर्यात
वेडात मराठे वीर दौडले सात खालून आग, वर आग , आग बाजूनी
समशेर उसळली सहस्त्र क्रूर इमनी
गर्दित लोपले सात जीव ते मानी
खग सात जाळaले अभिमानी वणव्यात
वेडात मराठे वीर दौडले सात
दगडावर दिसतील अजुन तेथल्या टाचा
ओढ्यात तरंगे अजुन रंग रक्ताचा
क्षितिजावर उठतो अजुन मेघ मातीचा
अध्याप वीरानी कुणी वार्यावर गात
वेडात मराठे वीर दौडले सात
कुसुमाग्रज
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा